Voorlichtingscultuur
Voorlichting vindt altijd plaats rond een bepaald onderwerp en binnen een bepaalde sociale context. Dat betekent dat zowel de inhoud van de voorlichting als de wijze waarop deze wordt gegeven onderhevig is aan overkoepelende culture wetmatigheden die het contact reguleren.
Welke aspecten worden onderscheiden?
1. Waarden; datgene wat binnen een bepaalde cultuur als belangrijk (waardevol) wordt gezien. De waarde van voorlichting komt het meest tot uitdrukking in de functies die voorlichting vervult.
2. Normen zijn gedragsregels, voortkomend uit waarden, die doorgaans zijn omschreven in geboden, verboden en handelingen die geoorloofd zijn. Heel elementaire normen zijn vastgelegd in wetten. In Nederland is het recht van patiënten op informatie aangaande hun behandeling vastgelegd in de WGBO. Met betrekking tot de kwaliteit van voorlichting zijn nu nog weinig formele normen aanwezig, laat staan dat toetsing plaatsvindt. Op dit gebied is professionalisering, inclusief scholing en toetsing wenselijk, juist in multidisciplinaire werkverbanden.
3. Binnen de handelingen die geoorloofd zijn, bestaat een onderscheid naar:
a. particuliere wensen en behoeften, vaak geuit door patiëntverenigingen of andere belangenorganisaties;
b. professionele verwachtingen, doorgaans vastgelegd in gedragscodes of reglementen van beroepsorganisaties. Ten aanzien van voorlichting ligt (nog) niet zoveel vast zodat we ons hier beperken tot een algemene professionele visie op voorlichting.