Steunend luisteren
Niet iedereen praat even gemakkelijk over zijn problemen en er zijn ook bepaalde onderwerpen waarmee vrijwel iedereen het moeilijk heeft. In al die gevallen is het niet alleen aardig, maar ook noodzakelijk dat de luisteraar de verteller dusdanige ondersteuning biedt dat de verteller in staat is zijn problemen ondanks alles goed onder woorden te brengen.
Hoe doe ik dat?
De belangrijkste steunende gesprekstechnieken zijn:
1. oogcontact; door de ander regelmatig ontspannen aan te kijken (niet staren!), houdt u op een niet-dwingende wijze contact. Dit biedt de ander de ruimte om zijn verhaal op zijn manier te doen.
2. open luisterhouding; door uw gezicht en bovenlichaam ontspannen in de richting van de ander te laten wijzen, (niet te ver naar voren leunen), houdt u op een niet-dwingende wijze contact. Dit biedt de ander de ruimte om zijn verhaal op zijn manier te doen.
3. verbaal volgen; door kleine aanmoedigingen te geven (kunt u daar wat meer over vertellen) of enkele woorden te herhalen (u werd erg misselijk...) nodigt u de ander uit om zijn verhaal te vertellen. Door de ander in zijn verhaal te volgen, houdt u op een niet-dwingende wijze contact. Dit biedt de ander de ruimte om zijn verhaal op zijn manier te doen.
4. stiltes; soms heeft iemand even tijd en/of concentratie nodig om iets onder woorden te brengen. Door af en toe even een stilte te laten bestaan, en niet meteen op te vullen met een nieuwe vraag, geeft u de ander de ruimte om zijn verhaal op zijn manier te doen.
5. open vragen: door vragen te stellen die beginnen met hoe, wat, waar, wanneer, waardoor etc. nodigt u de ander uit zijn verhaal te vertellen.
Soms domineren emoties het gesprek dusdanig dat meer nodig is dan alleen steunend luisteren. Zie hiervoor de bedrijfsvoeringscompetentie professionaliteit en in het bijzonder omgaan met emoties.