Seksuele oriëntatie
Seksuele oriëntatie kan gedefinieerd worden als de mate waarin seksueel wordt gereageerd op de eigen of andere sekse, of allebei. Dit kan zich uiten in erotische aantrekkingskracht, seksuele fantasieën en dagdromen en in seksuele gedragingen. Op dit moment gaat men er vanuit dat iemands seksuele oriëntatie zich ontwikkelt op basis van biologische en sociale factoren. Mensen verschillen in tot wie zij zich seksueel aangetrokken voelen en met wie ze zij seksueel contact hebben (mannen, vrouwen, beiden, geen van beiden), maar ook in hoe zij zichzelf zien en/of naar buiten presenteren (hetero-, homo-, bi-, a-seksueel). Hiermee dient in het contact rekening te worden gehouden.
Hoe doe ik dat?
Homoseksuele mannen en lesbische vrouwen kunnen deels last hebben van dezelfde (seksuele) disfuncties als die welke bij heteroseksuele personen voorkomen, deels een eigen soort problematiek ervaren.
Een aantal problemen kan specifiek samenhangen met de homoseksuele oriëntatie. In een klimaat van een vanzelfsprekende heteroseksuele ontwikkeling brengt het verwerven van een homoseksuele identiteit meer psychische risico’s met zich mee. Ook religieuze opvattingen, waarin homoseksueel gedrag wordt afgekeurd, kunnen een bevredigend leven in de weg staan.
Hulpverleners dienen kennis te hebben van, en als hulpverlener neutraal te staan tegenover, de homoseksuele en lesbische cultuur en - seksualiteit.